Zuhaitzetatik urrun

Bazen behin arte handi bat, basoa bezain handia; haren ondoan, belarra ziruditen beste zuhaitzek. Xingolekin eta girlandekin apaindu zuten, eta ninfek sarritan dantzatzen zuten haren inguruan, eskutik helduta. Lurralde hartako erregeak zuhaitz handi hura botatzeko agindu zuen, jauregi bat eraikitzeko zura ateratzeko asmotan. Inork ez zionez obeditu, berak hartu zuen aizkora eta intziri egin zuen arteak, burdinak zauritua. Denak sor eta lor geratu ziren; geldiarazi nahi izan zuen morroi bati burua moztu zion erregeak. Zuhaitzari, erabat zurbildurik, odola zerion. Azkenean erori egin zen. Orduan, Demeterrek, uzten jainkosak, «urtaroen eramailea», erregearen erraietan ostatu hartzeko agindu zion Goseari. Goseak bai obeditu egin zuen, eta erregeak itsasoan, lurrean eta airean hazten den guztia eskatu zuen, janaria eskatu zion janariari, ez zuen aski izan herri eta hiri osoak elikatuko zituzten jaki pila haiekin, eta zenbat eta gehiago irentsi, orduan eta irrika handiagoa zuen jateko. Bere etxaldea eta aitarena jan zituen, alaba saldu zuen, ezerk ez zuen asetzen, ezerk ere ez, eta «bere gorputz-adarrak hozkadaka urratzen hasi zen, eta, koitaduak, bere burua suntsituz elikatzen zuen gorputza». Kapitalismoa izena izan zezakeen koitadu hark.

Gaur egun zuhaitzetatik bereizten gaituen amildegira hurbiltzen da zinema programa hau, denboraren luzean (eta zabalean) izandako funtsezko ondasunen ekoizpenari erreparatzen dio eta, ondorioz, omenaldia egiten die jatorrizko inproduktibitateari, industriaz kanpoko ekoizpen moduei, biziraupen-ekonomiei eta animaliei. Bai eta gizaki batzuei ere, guztiak ere artistak eurenean. Zergatik? Gure munduarekiko maitasunagatik, gure munduaren defentsan, gure mundua defendatzeko behar den desira (edo irudimena) astintzeagatik, Samoako uharteak edo Orinokoko delta urpean desager ez daitezen, Sizilia edo Traslasierra harana suaren azpian desager ez daitezen. Desagertuko badira ere. Izan ere, hirurogeita hamarreko hamarkadaren hasieran Ebro ibaiaren beheko ertzean aurkitutako kartel batek zioen bezala: «Miraria deitzen diote garapenari, baina banaketan dago miraria».

Miriam Martínen programazioa eta testuak