“Txabola bat basamortuaren erdian. Gazteak sartu eta atera ari dira; ate eta leihoak bota dituzte, eta espazio ireki bihurtu dute. Barruan/kanpoan dikotomia desagertzen da, suntsipenak sorkuntza dakar, askatasuna nagusitzen da pozarren bizitzeko modutzat. Ikusten dugunaren eta ikus-eremutik kanpo dagoenaren arteko loturak, irudiaren eta soinuaren arteko loturak izaera natural peto-petoa du, organikoa: Laida Lertxundik ez du inoiz iruzur egiten". Javier Estrada