Bere aitonari eskainia. Garbi gera bedi Mexikon duten hiletaren kontzeptua hemen ez dugula ulertzen. Heriotza, gastronomia bezala, plater nazionala da eta bakoitzak bere erara dastatzen du. Zinemagileak bere herrialdeko gorputegira gonbidatzen gaitu, katedrala, non, hildakoen eskuak harrigarriki mugitu egiten diren baltsamatzaileen eskuetan eta haien muskuluak berpizten diren beste mundutik ekarriko balituzte bezala… Hemen ere ez dago etorkizunik ez amaierarik. Bizitza gutxien espero den lekuan ernetzen da.