Mundu mailako estreinaldia
Eskuz errebelatutako eta 16 mm-ko irudien collage honek Kopenhagen arrazagatik estigmatizatutako eremu batean bizi den jendearen ahotsak jasotzen ditu. Itxaropenari, etsipenari, prekarietateari eta erresistentziari buruzko hitzak eta irudiak. Elkarrekin eta gure artean nola hitz egiten dugun azaltzen duen obra.
Zer da auzo bat? Zer oreka hauskorrak egiten du auzoa komunitate izatea? Ez al da auzo bat organismo bizi bat bezalakoa, baina zaurgarria ere bai? Zer da integrazioa? Zer neurritan da bi norabideetako mugimendua? Ia aurpegirik ikusten ez dugun arren, film bizia eta jendetsua da hau, barnealdez, zuhaitzez, elkar gurutzatzen duten gorputzez, naturari ematen dioten leihoez, ixten diren eta irekitzen diren gortinez egindako filma. Kopenhage kanpoaldeko Tingbjerg auzoan bizitzea zer den kontatzen diguten ahotsez egina ere bada. Batzuetan ahots kontraesankorrak dira, auzo bizi bat ikuspegi ezberdinez egindako auzoa ere badelako. Ahots horiek komunitate-sentimenduaz hitz egiten dute, denek elkar ezagutzeaz, baina Danimarkak atzerritarrak hartzeko edo baztertzeko duen moduaz, auzoa zabaldu ahala komunitate-oreka galtzeko beldurraz, pertsianak ixteaz, leiho guztietatik ikusten den eta haurrek jolas dezaketen parke bat desagerraraziko duen beldurraz ere bai. Zer da zuhaitza, basorik gabe? Zer da zuhaitza, beste zuhaitzik gabe, inguruko izaki bizidunik gabe, biziarazten dituen eta biziarazten dutenik gabe? Zer da zuhaitz bat bere inguruko basoa erortzen bada? "Egun on" esaten dutenen bizilagun berriak ote? Eta hainbeste ideia eta zalantzek zeharkatzen gaituzten bitartean, 16mm-tan filmatutako eta eskuz errebelatutako irudietan orbanak, marrak, iluntasunak agertzen dira; irizpide profesionalen arabera akatsak lirateke eta, hala ere, hemen edertasun gisa agertzen dira, ikusten dugun hori mamitzen eta are preziatuago bihurtzen duten zelulak bezala.
Pablo García Canga