La balandra

Maitasun gutun bat, itsasoa, arrantza, marinelak lainoan. Galdera, paisaia, iluntasuna eta lehen planoa. Argentinako La Plata hiritik hurbil dagoen hondartza baten, La Balandraren, erretratua; bertako txokoak eta ohiko pertsonaiak aztertzen ditu, maitasun trama bat, gozagarri poetikoa eta suspense apur bat baliatuz.

Matías Lima zinemagileak kategoria edo genero desberdinen adierazpen potentzialera jotzen du, haren kodeek harrapatzen utzi gabe. Horietako bakoitzean sartzen da eta guztietatik onik irteten da. La Balandran noraezean ibiltze hori arautik ateratzen da, plano bakoitza zerbait berri eta harrigarri bihurtzen du —aurretik gertatuak nekez aurreratzen du ondoren datorrena— eta logika sekuentziala eta espektatibak apurtzen ditu.

La Balandra, beraz, zehaztapen ariketa bat da batik bat, irudien segidan, plano bat bestearen atzetik muntatzeko ekintza gutxieneko eta funtsezkoan. Mozketa zehatz eta zorrotzekin eta horietatik ateratako erritmoekin, aukerak biderkatu egiten dira. Zenbait aurpegi, ahots eta misteriotatik gehiago espero daiteke, baina nahikoa dira amaierara iristean.

Anna Brufau