Estreinaldia Espainian
«Airean dabilen txori bat da, nonbaiten pausatzen den txori bat (...) Misterio sakona, bizitzaren promesa (...) Ez da ezer» (António Carlos Jobim/Georges Moustaki). Film hau sinplea, sakona eta arina da aldi berean, hitzekin egindako jolas bat; deliberaziozko jokoa eta buru-hausgarria.
Nolabaiteko atariko musikal inprobisatu, tentagarri eta asketzat sortua, Procès verbal lana txoritxo urdinen habia batera hurbiltzen da; txoriak zaurgarriak eta oldarkorrak dira, eta bilera bat eratzen dute, beren bizitza eta jaiotzetik egingo dituzten mugimendu guztiak antolatuko dituena: Aztergaien zerrenda. Hegaldi proposamena. Harridura markak.
Filmatutako irudiaren, soinu esperimentazioaren eta arte grafikoen bidez, Matthew Wolkow zinemagile quebectar gaztea hegaztien mundura hurbiltzen da, harriduraz eta xalotasunez.
Horrek guztiak sortzen duen misterioa gordetzeko asmoz, formen indar adierazgarri eta oroitarazlearekin esperimentatzen du. Badago hitza iruditik aldentzerik? Eta, hala ere: batak besteari lagun diezaioke? Bihur daiteke hitza irudi eta irudia hitz?
Lanaren bost minutu laburretan, Wolkowek txorien kantuaren, ahozko aditzaren eta ornitologiaren jargoi liluragarri eta agorrezinaren aipamenak egiten ditu, zeinak, eguzkiaren argitan entzunda eta behatuta, ikusizko eta soinuzko collage eder eta arin baten itxura hartzen baituen.
Anna Brufau